συζυγαρχία

η, Ν

στρ. παλαιότερη στρατιωτική μονάδα η οποία εφοδίαζε με πυρομαχικά τις μάχιμες μονάδες τού στρατού.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συζυγία + -αρχία (< -άρχης*), πρβλ. πυροβολ-αρχία. Η λ. μαρτυρείται από το 1847 στον Γρ. Χαντσερή].